Wystawa prezentująca pełną kolekcję dzieł Stanisława Wyspiańskiego (1869–1907) zgromadzonych w MNK. Liczący blisko 900 pozycji inwentarzowych zbiór prac tego artysty, jednego z najwybitniejszych polskich twórców – malarza, rysownika, grafika, a także poety, dramatopisarza, scenografa i reformatora teatru, posiada bezprecedensową wartość artystyczną i nie znajduje analogii w żadnej innej kolekcji dzieł Wyspiańskiego w Polsce i za granicą.
W okolicach białoruskiego Połocka leży bez mała kilkadziesiąt akwenów wodnych o regularnym, okrągłym kształcie. To święte jeziora, otoczone mistyczną aurą miejsca kultu pogańskiego plemienia Krywiczów, które zajmowało te tereny we wczesnym średniowieczu. Koło symbolizowało dla nich zamknięty cykl wędrówki dusz, odrodzenia i wiecznego trwania, stąd też swoje świątynie zwykle organizowali na planie okręgu. »
Kariera Carla Lohsego była doprawdy błyskawiczna. Pochodzący z Hamburga Carl Lohse (1895–1965) był jednym z pionierów sztuki modernistycznej – stworzył wybitne dzieła i powszechnie doceniano jego potencjał, malarz zrezygnował jednak z kariery artystycznej i został konduktorem tramwajowym. Jego wczesne prace można będzie zobaczyć w Albertinum w ramach wystawy przygotowanej wspólnie z hamburskim Ernst-Barlach‑Haus. Po raz pierwszy połączono najważniejsze prace artysty z prywatnych i państwowych kolekcji wschodnich i zachodnich Niemiec. »
Péter Korniss jest jednym z największych mistrzów współczesnej fotografii węgierskiej, uhonorowanym Nagrodą Artysty Narodowego, Nagrodą Kossutha oraz Nagrodą Pulitzera. W swych pracach skupia się na dokumentowaniu zanikającego sposobu życia chłopów na Węgrzech i w Transylwanii. Fotografie prezentowane na wystawie w Węgierskiej Galerii Narodowej, zatytułowanej Kontynuacja wspomnień, pokazują najważniejsze aspekty jego kariery. »
24 czerwca 1937 roku to zwyczajny dzień, kiedy nie wydarzyło się nic wyjątkowego w historii Lwowa. Jednak właśnie w codzienności najlepiej widać wyjątkowość miasta i jego miejsca na mapie nowoczesności w XX wieku. Wystawa jest obszerną prezentacją osiągnięć lwowskich architektów na tle innych dziedzin życia kulturalnego w mieście. Opracowana na podstawie kolekcji publicznych i prywatnych z Polski i Ukrainy jest wielowymiarowym portretem modernistycznego miasta i podkreśla rolę Lwowa jako centrum nowoczesności w czasach Drugiej Rzeczypospolitej. »
Międzymorze Ziemowita Szczerka jest symptomem i zarazem diagnozą wyczerpania języka nacjonalizmu. Opisując sytuację polityczną i nastroje społeczne w Europie Środkowej, autor wykorzystuje dokładnie te same kategorie, które identyfikuje jako źródło problemów i wobec których usiłuje się dystansować. Obserwacja porażki tego przedsięwzięcia – przypominającego pomysł barona Münchhausena, by samemu wyciągnąć się za włosy z bagna – staje się paradoksalnie największą korzyścią płynącą z lektury tej książki. »
Jeanne Mammen (1890–1976) zyskała międzynarodową sławę jako kronikarka życia w Berlinie lat dwudziestych. Jej akwarele i rysunki miały znaczący wkład w sztukę miejską tej lśniącej dekady, pełnej ogromnych różnic społecznych. Jednak Jeanne Mammen zostawiła dla potomności znacznie więcej – siedem dekad twórczości, obrazy i rysunki pełne interludiów będących graficznym wyrażeniem politycznych i artystycznych przewrotów XX wieku. »
Jak skutecznie promować wydarzenia w kulturze nadmiaru? W przeciwieństwie do przedstawicieli świata biznesu, instytucje kultury i organizatorzy wydarzeń w swoich działaniach i przy podejmowaniu decyzji rzadko korzystają z danych. Czego moglibyśmy się dzięki nim dowiedzieć o uczestnikach wydarzeń? »
Anton Kolig (1886–1950) to jeden z najwybitniejszych austriackich malarzy pierwszej połowy XX wieku. Był czołowym przedstawicielem dynamicznego malarstwa figuralnego, typowego dla tamtego okresu. Jego prace charakteryzują się mistrzowską energiczną ręką i żywymi, jasnymi kolorami. Kolig malował głównie portrety i postaci alegoryczne. Prezentacja w Muzeum Leopoldów jest pierwszą tak obszerną wystawą jego prac w Wiedniu od ponad pięćdziesięciu lat, a galeria jest dla niej wyjątkowym miejscem, posiada bowiem 20 obrazów Koliga – to największa muzealna kolekcja prac tego artysty. Na wystawie pojawi się około 100 dzieł, w tym 70 obrazów i 30 prac na papierze. »
Na przełomie XIX i XX wieku w wieloetnicznym imperium Habsburgów odbywała się żywa wymiana artystyczno‑kulturalna między Wiedniem – centrum cesarstwa – a jego głównymi miastami, takimi jak Zagrzeb. Z perspektywy rozwoju chorwackiej sztuki przełomu stuleci wymiana ta była niezwykle istotna. Prezentując najważniejsze prace austriackich i chorwackich artystów początku XX wieku, wystawa przedstawia elementy wspólne i punkty odniesienia w tym okresie. Wykształceni w Wiedniu artyści i architekci przywieźli do Zagrzebia nowe trendy artystyczne, fundamentalnie zmieniając w dwie dekady charakter życia kulturalnego tego miasta.
